odedrzeć

odedrzeć
odedrzeć {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}oddzierać {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • odedrzeć — dk XI, odedrzećdrę, odedrzećdrzesz, odedrzećdrzyj, oddarł, oddarty oddzierać ndk I, odedrzećam, odedrzećasz, odedrzećają, odedrzećaj, odedrzećał, odedrzećany «ciągnąc oderwać, odłączyć, oddzielić coś od czegoś; urwać kawałek czegoś» Oddzierać… …   Słownik języka polskiego

  • oddzierać — → odedrzeć …   Słownik języka polskiego

  • oddzierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oddzieraćam, oddzieraća, oddzieraćają, oddzieraćany {{/stl 8}}– odedrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, oddzieraćdrę, oddzieraćdrze, oddzieraćdrzyj, oddarł, oddarli, oddarty {{/stl 8}}{{stl 7}} drąc, szarpiąc,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • od- — 1. «przedrostek tworzący od czasowników czasowniki pochodne (a także inne wyrazy z nimi związane), uzupełniający znaczenie czasownika podstawowego» a) «oznaczający przeciwieństwo tego, co oznacza czasownik podstawowy lub pochodny poprzedzony… …   Słownik języka polskiego

  • oddarcie — ↨ oddarcie się n I rzecz. od odedrzeć (się) …   Słownik języka polskiego

  • ode- — «przedrostek odpowiadający znaczeniowo przedrostkowi od , stosowany w pewnych czasownikach pochodnych, w których przy przedrostku od wystąpiłyby niewygodne w wymowie zbiegi spółgłosek: dbr, ddrz, drw itp., np. odebrać (ale: odbierze), odedrzeć… …   Słownik języka polskiego

  • oderwać — dk IX, oderwaćrwę, oderwaćrwiesz, oderwaćrwij, oderwaćrwał, oderwaćrwany odrywać ndk I, oderwaćam, oderwaćasz, oderwaćają, oderwaćaj, oderwaćał, oderwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od jakiejś całości, urwać część czegoś; odedrzeć,… …   Słownik języka polskiego

  • poodrywać — dk I, poodrywaćam, poodrywaćasz, poodrywaćają, poodrywaćaj, poodrywaćał, poodrywaćany «oderwać, odedrzeć wiele czegoś kolejno, jedno po drugim, oderwać coś w wielu miejscach» Poodrywać deski. poodrywać się «o większej liczbie czegoś: oderwać się» …   Słownik języka polskiego

  • udrzeć — dk XI, udrę, udrzesz, udrzyj, udarł, udarty, udarłszy udzierać ndk I, udrzećam, udrzećasz, udrzećają, udrzećaj, udrzećał, udrzećany «szarpnąwszy urwać kawałek czegoś, drąc oddzielić coś od czegoś; odedrzeć, oderwać» Udrzeć strzęp gazety, kawałek… …   Słownik języka polskiego

  • zadrzeć — dk XI, zadrzećdrę, zadrzećdrzesz, zadrzećdrzyj, zadrzećdarł, zadrzećdarty zadzierać ndk I, zadrzećam, zadrzećasz, zadrzećają, zadrzećaj, zadrzećał, zadrzećany 1. «zaczepiwszy czymś odedrzeć brzeg czegoś, oddzielić drobną część od całości;… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”